Wygodnie jest przyjąć, że wejścia w kolor otwarcia na wysokości 1 (poza 1♣) podlegają tym samym zasadom. Sprawdza się to bardzo dobrze, gdy gramy z kimś okazjonalnie. Jeśli jednak gramy częściej w parze, to może warto pewne rozwiązania nieco zmodyfikować. Przyjrzyjmy się wejściom po otwarciu 1♦.
* * * * *
W rozpowszechnionym na świecie podejściu, opartym o wynalazek Michaelsa, wejście 2♦ oznacza dwukolorówkę z ♠, nie wykluczając ♥. Dwukolorówka ♣/♥ licytowana jest przez 2BA.
W tym wariancie 2♦ jest więc średnio informacyjne - znamy jeden kolor wchodzącego (♠) i mamy sygnał o ręce układowej.
Takie rozwiązanie jest jednak mało odporne na podniesienie 3♦ przez partnera Otwierającego, jeśli drugi obrońca nie ma fitu ♠. Może też ułatwić decyzję stronie otwierającej o zalicytowaniu 2BA lub 3BA z właściwej ręki, gdyż Odpowiadający dysponuje możliwością zajęcia 2♠. Jest też miejsce na ewentualne podjęcie próby uzgodnienia ♥. Zaletą jest natomiast to, że obrona dysponuje wysokoinformacyjnymi wejściami 2♥/♠ (6. licytowana).
W Polsce wiele par deklaruje stosowanie na tej pozycji Wilkosza lub Multi. Współpracuje z nimi wejście 2BA. Jeśli przyjąć, że nie oznacza ono dwukolorówki na młodszych (co zależeć jeszcze może od minimalnej długości koloru otwarcia), to mieści ono dwukolorówkę ♣/♥.
W takim przypadku Wilkosz obiecuje longer ♠ (wypadałoby to objaśnić przeciwnikom) oraz jeden z dwóch kolorów - ♥ lub ♣. To rozwiązanie nie różniłby się zatem od Michaelsa. Niekiedy jednak pary stosują ograniczenie znaczenia wejścia 2♦ tylko do kolorów starszych, co już daje sporą precyzję i komfort dla drugiego obrońcy (choć czasem dla przeciwnika, który stał się rozgrywającym, też). Dwukolorówki z ♣ licytowane są etapowo, po wejściu najpierw kolorem starszym.
W przypadku Multi nie znamy dokładnie koloru wchodzącego. O ile nie jest to wielką przeszkodą na otwarciu, to w obronie sprawdza się średnio. Strona otwierająca ma już bowiem bilans rozdania i znalezienie właściwego kontraktu nie jest takie trudne. Z przewagą siły częstym kontraktem będzie 3BA. Po tym wejściu obrona zwykle traci możliwość przekazania informacji o najdłuższym i potencjalnie najmocniejszym kolorze wchodzącego. Ewentualna nierównowaga w starszych kolorach zniechęca zaś drugiego obrońcę do podejmowania interwencji na wyższym szczeblu.
Przy Multi wejścia 2♥/♠ sygnalizują dwukolorówkę z kolorem licytowanym, co nadal daje spore możliwości skonstruowania skutecznej obrony lub gry własnej.
* * * * *
Skoro jednak zgadzamy się co do zalet wejść jednokolorowych 2♥/♠, to możemy rozważyć nadanie wejściu 2♦ znaczenia wielokolorowego.
W pierwszym odruchu nasuwa się nadanie tej odzywce znaczenia dowolnej (z trzech pozostałych kolorów) dwukolorówki. Co prawda, nie znamy wówczas precyzyjnie longerów wchodzącego, ale taki układ daje spore szanse znalezienia sfitowanego koloru przez stronę broniącą. Otwiera to większe możliwości włączenia się do licytacji przez drugiego obrońcę, aniżeli w przypadku Multi. Strona otwierająca nie ma natomiast możliwości sprawdzenia zatrzymań oraz ponosi spore ryzyko złych rozkładów, niebezpieczne szczególnie przy grze kolorowej. Zwróćmy też uwagę, że pierwsze wisty (z ręki drugiego obrońcy) mają większe szanse trafić na długi kolor u wchodzącego, aniżeli byłoby to w przypadku gdy wistujemy po wejściu Multi.
Co w takim przypadku z wejściem 2BA? Otóż ta odzywka nam się zwolniła. Naturalnym kierunkiem rozważań, jakie nadać jej znaczenie, są ręce trójkolorowe. Pytanie, na ile z takimi rękami możemy ryzykować kontrakt na wysokości 3.? Moim zdaniem, ryzyko ciężkiej kontry karnej jest zbyt duże. Ale nie rezygnowałbym z wchodzenia z takim układem na niższej wysokości. Przesuńmy go zatem do wejścia 2♦.
Po tych zmianach obrona wyglądałaby więc tak:
| (pas) | 1♦ | ? |
2♦! = krótkość ♦, ręka trójkolorowa
2♥/♠ = 6.♥/♠, słabe
2BA! = ręce dwukolorowe
Do wejścia 2♦ włączyłbym również ręce z 5.♠ i 4.♥. Z układem odwrotnym zwykle nie stracimy wchodząc 1♥, a czasem usłyszymy nawet z lewej kontrę, która uprzedzi nas o opozycji pikowej. Przy takim ustaleniu parter wchodzącego 2♦ powinien wybierać odzywkę 2♠, jeśli ma równą ilość kart w kolorach starszych.
* * * * *
Powyższe, to oczywiście zarys ogólny. Co do szczegółów, to jak zawsze - w założeniach niekorzystnych powinniśmy być bardziej ostrożni, w korzystnych mniej. W szczególności oznaczać to może np., że po partii ręce dwukolorowe przeniesiemy do wejścia 2♦, a trójkolorowe - nawet nieco słabsze - będziemy licytować przez kontrę.
Wiele też zależy od siły. Zaletą odzywek sztucznych jest to, że partner na nie nie spasuje. Jeśli uda nam się więc sprzedać skład, a partner coś z tego wybierze, to z silną ręką nadal mamy pewne możliwości, które pomogą sprawdzić, czy nie idzie nam końcówka.
Przy tej okazji przykład, jak dalece mogą posunąć się obrońcy, żeby utrudnić życie przeciwnikom.
| « poprzednia | następna » |
|---|
