Przy rękach układowych częstym zjawiskiem jest przelicytowywanie się stron. Takie ręce "dodają paliwa" możliwościom połączonych rąk, obie strony mogą wygrywać kontrakty na wysokim poziomie. Kluczowe znaczenie ma oczywiście starszeństwo kolorów - niższy jest w zdecydowanie gorszej sytuacji. Wiele zależy od intuicji i znajomości partnera tudzież od przeciwników, a niemało od szczęścia. Czy można poprawić bilans sukcesów przy tego rodzaju zmaganiach?
* * * * *
Zasadniczo można wyróżnić dwa rozdaje strategii licytacyjnych: konstruktywną i destruktywną.
Strategia konstruktywna (dalej "K") będzie polegała na wymianie z partnerem informacji, które pozwolą podjąć optymalną decyzję o pułapie możliwym do osiągnięcia dla danej strony, lub/i o walorach defensywnych, które pozwolą skutecznie skontrować kontrakt przeciwników.
Strategia destruktywna (dalej "D") będzie polegała na ograniczeniu lub odebraniu przeciwnikom możliwości wymiany powyższych informacji, tym samym utrudniając podjęcie optymalnej decyzji. Z reguły ten efekt osiągamy licytując możliwie szybko na najwyższym opłacalnym - w naszej ocenie, uwzględniając ryzyka - pułapie.
Czasem możemy zastosować licytację, która łączy w sobie obie strategie.
Spróbujmy przyjrzeć się, jak to może wyglądać w praktyce.
1. Lepszą licytacją N byłoby 3♥ (D).
2. Wykorzystał to E, który miał możliwość zainwitowania końcówki; niemniej jednak bardziej informacyjne byłoby 3♦.
3. Niezrozumiała decyzja W (PAS na 4♥) wobec inwitu partnera - trzeba bronić lub skontrować. Ponieważ E ma niezłe walory, zatem proponowałbym kontrę. E ma słaby układ, więc zniesie ją w 4♠.
Propozycja.
4. W tym wariancie W nie wie, czy partnera 3♠ to przepych czy inwit. Zatem pasuje.
5. 4♠ w zasadzie w obronie. Z lepszymi punktami E dałby kontrę.
1. 4♠ E jest trudne do rozszyfrowania (D/K?), jeśli WE nie mają ustaleń. Wyłączyło ono gracza W z dalszej licytacji. Faktem jednak jest, że licytacja N mogła zaskoczyć.
2. Jakie więc narzędzia ma E, żeby przekazać partnerowi informację o swojej ręce i ułatwić mu podjęcie właściwej decyzji? Jeśli zarezerwujemy 4♠ na ręce słabe, ale układowe, to możemy spróbować:
• ktr - czytana w pierwszym okrążeniu jako negatywna, każdą odzywkę W gracz E poprawia na 4♠
• 2BA - zasadniczo powinno być z fitem, potem poprawimy odzywkę partnera na 4♠, jeśli sam ich nie zalicytuje, wydaje się, że powinno sugerować karne skontrowanie przeciwnika, jeśli będzie chciał licytować powyżej dogranej
• 3♣ - inwit jak wyżej w pierwszym czytaniu, ale brak opozycji ♣ i lepszy fit ♠ (sugeruje krótkość w tym kolorze u przeciwników)
3. W omawianym przypadku ręka E nie zawiera zbyt ciekawych wartości, więc 4♠ jest chyba dobrym wyborem.
Propozycja.
1. Czy S nie powinien powiedzieć coś innego niż 4♠? W konsekwencji N licytował w ciemno.
2. Lepszym rozwiązaniem będzie 4♦ - wskażemy nią konstruktywny charakter ręki i ew. drogę obrony.
3. 5♠ jest na krawędzi, a 5♣ przy nieskomplikowanej obronie E jest nawet bez 5.
Propozycja.
3♥ wydaje się dobre, gdyż brak nadwyżek siły (D). Decyzja E jest więc oczywista. 3♠ od N nie ma natomiast żadnego uzasadnienia. No i WE dostali 67%.
Propozycja.
1. Gracz W wycenił swoją rękę słabo ze względu na źle położone wartości w kolorze przeciwnika. Ale w obronie są to wartości na wagę złota. Dorze byłoby zatem uprzedzić partnera, żeby nie próbował na siłę przelicytowywać.
2. Warte rozważenia wydaje 2BA, które powinno obiecywać fit ♥ i wartości w ♣. 3♣ byłoby więc inwitem bez opozycji w kolorze przeciwnika.
3. N zapewne nie pójdzie już tak wysoko. Natomiast kontra S jest niezrozumiała, ale przynajmniej okazała się skuteczna.
Propozycja.
1. Typowa sytuacja, gdy S powinien zdobyć się na 2♥. Wtedy W będzie w znacznie gorszej sytuacji. Wszystko będzie zależało od determinacji E.
2. W tych założeniach raczej może zdecydować się na wznowienie licytacji.
Propozycja.
1. Typowa sytuacja, gdy S powinien zdobyć się na 4♣ - ma fit ♠ i dobre wartości.
2. Zauważmy, że w zaistniałej sytuacji - S ocenił, że 4♠ jest pewne, więc postanowił utrudnić przeciwnikom decyzję skacząc na 5♥ (D) - W nie dostał żadnej informacji o walorach ♣ partnera.
3. 5♠ oczywiście nie jest pozbawione szans, ale faktem jest, że nie idzie. Na szczęście N poniosło i licytując 6♥ (?!) dał prezent przeciwnikom.
Propozycja.
1. N najwyraźniej pogubił się albo był zbyt mało doświadczony, bo 3♥ na pewno nie obiecywało silnej ręki.
2. Z tego też powodu sugerowałbym S odzywkę 2BA. Może ona mieć szersze znaczenie, ale powrót na 3♥ powinien wszystko wyjaśnić N.
Propozycja.
1. Rekontra? 4♠?! Gracz W wykazał się dużym optymizmem i brakiem chęci współpracy.
2. Wiadomo, że E może mieć rękę podlimitową (ta może nawet przesadnie słaba), więc wyrywanie się na końcówkę nie ma sensu. Trzeba dać partnerowi okazję do określenia siły ręki.
3. Najlepszym do tego wydaje się kolor przeciwnika. Jaki? Możemy domniemywać, że ♥.
4. Gracz W powinien więc zalicytować 2♥ i wtedy E będzie miał jasność sytuacji. On też zdecyduje o wysokości kontraktu.
Propozycja.
Takie motto najwyraźniej ma gracz W (D). Blok okazał się skuteczny. Niemniej, wobec opozycji ♠ u W, można mieć wątpliwość czy powinien licytować tak wysoko.
Propozycja.
1. 4♣ to blok. E najwyraźniej nie ma fitu w starszym kolorze lub nie chce licytować tak wysoko, gdyż nie ma nadwyżek (a W jest po PASie). Jest więc spora szansa, że kontrakt 4♣ się utrzyma.
2. 5♣ to chyba przesada. Niemniej singiel ♦ i dobrze położona ♠D zrobiły grę.
Propozycja.
1. Bardzo dynamiczna licytacja W (D) nie pozwoliła przekazać N żadnych dodatkowych informacji, głównie o sile.
2. Ale też S nie ma żadnych przesłanek, żeby licytować 5♠. Partner jest po PASie.
3. Jeśli N będzie miał nadwyżki to da kontrę. Jeśli nie sPASuje.
Propozycja.
1. 3♦ wydaje mi się wystarczające. S ma spory fit, ale licytuje do 4+♦ i nie ma krótkości, co wydatnie obniża wartość jego ręki.
2. Czy N nie powinien podnieść na 5♦? Powinien, ale liczył, że licytacja wygaśnie. Niestety, E okazał się twardym graczem.
3. Karta S w międzyczasie nie urosła, więc po co 5♦?
4. N liczył na lepszy układ u partnera...
Propozycja.
* * * * *
Na zakończenie muszę dodać, że powyższe uwagi abstrahują od sfery psychologicznej. Niekiedy chcemy bowiem zasugerować przeciwnikowi coś innego niż mamy w karcie i skłonić go do popełnienia błędu. Niestety, przy okazji robimy to parterowi. W niektórych z powyższych przykładów miało to chyba również swój wyraz.
| « poprzednia | następna » |
|---|
