strona Januusa

Brydż, jak wiele gier, jest grą błędów. Wygrywa ten, kto popełnia ich mniej. Praca nad ograniczaniem ilości błędów to ważny czynnik poprawy wyników każdego brydżysty indywidualnie, ale także danej pary.

* * * * *

Jedną z podstawowych czynności, jaką należy podjąć, jeśli myślimy poważniej o tej grze, to próba zdiagnozowania gdzie błędów popełniamy najwięcej. Niezbędna do tego jest w szczególności umiejętność pogrupowania błędów w  sposób, który pozwoli nam na wyciąganie właściwych wniosków.

Dla potrzeb takiej analizy sklasyfikujmy błędy następująco:

I. Niezauważenie właściwej odzywki lub zagrania

Przyczyny to niedostateczne wyszkolenie lub brak koncentracji gracza (np. z powodu zmęczenia).

II. Zła ocena szans, błędna decyzja

Dotyczy wszystkich aspektów gry. Gracz dostrzega różne możliwości, ale wybiera niewłaściwą. Popełnienie błędu wynika najczęściej z niedostatecznego wyszkolenia teoretycznego lub nie wzięcia pod uwagę dodatkowych informacji.

Szczególnie przy pierwszej przesłance gracz może mieć wyraźną tendencję do przeceniania lub niedoceniania szans. Mogą na to mieć wpływ również jego cechy charakteru.

A. Niedoszacowywanie możliwości (niewiara w możliwość wystąpienia sprzyjającego układu)

B. Przeszacowanie możliwości w oparciu o mało realne założenia (nadmiar optymizmu)

C. Pominięcie istotnych informacji/przesłanek

III. Zaniechanie analizy lub jej odłożenie na zbyt późny moment

Dotyczy wszystkich aspektów gry. Powodem może być w szczególności nadmierna rutyna. W przypadku gry w obronie należy np. przemyśleć jakie zagrania przeciwnika mogą być kluczowe i jak się wtedy zachowamy, aby namysłem nie zdradzać swoich problemów.

IV. Błędy licytacyjne

Błędy związane z informacyjnym aspektem odzywki polegają albo na daniu odzywki przekazujacej informacje niezgodne z posiadaną ręką, albo też na odczytaniu odzywki partnera niezgodnie z jej znaczeniem. Dzieje się tak przede wszystkim wtedy, gdy gracz nie opanował dobrze systemu licytacyjnego.

Część błędów tego rodzaju może wynikać z niedoskonałości systemu licytacyjnego. Ściśle biorąc, trudno wtedy mówić nawet o błędzie gracza, ale tego rodzaju wiedza może okazać się bardzo cenna.

Błędy polegające na podjęciu niewłaściwej decyzji o ostatecznym kontrakcie mogą odnosić się zarówno do wysokości kontraktu jak i do koloru (miana), w którym zostaje on zapowiedziany.

A. Wybór złej odzywki

1. 1. na otwarciu
   2. w obronie
      
   3. w dalszej licytacji

B. Błędy tego rodzaju możemy analizować pod kątem występowania w danej strefie

1. 1. w strefie szlemowej
   2. w strefie dogranej
   3. w strefie częściówki

Mówiąc o strefie szlemowej i dogranej mamy na myśli także sytuacje, które predystynują jedną z rąk do inwitu, bez przesądzenia o wejściu w daną strefę.

Oceniając skalę problemu należy brać pod uwagę nie tyle ilość błędów, co częstotliwość ich występowania.

C. Błędy możemy pogrupować według rodzajów w przeciwstawne pary:

1. 1. przelicytowanie danej strefy - niedolicytowanie (inne niż w pkt II)
      
   2. nieuzasadniona kontra - brak kontry
   3. nieopłacalna obrona - zaniechanie obrony
   4. nieuzasadnione wejście (otwarcie) do licytacji - brak wejścia (otwarcia)
   5. nieuzasadnione wejście re-open - brak wejścia re-open

D. Istotnym czynnikiem, który sprzyja popełnianiu błędów licytacyjnych jest aktywność przeciwników. Tego rodzaju okoliczności możemy rozpatrywać w podziale na:

1. 1. licytacja w przepychu
      
   2. licytacja po blokującym otwarciu
   3. licytacja po wejściu przeciwnika
      

V. Błędy rozgrywkowe

A. Nieuzasadnione ryzyko (utrata bezpieczeństwa)

B. Niepamiętanie zejścia kluczowych kart

C. Zaniechanie dodatkowej szansy

VI. Błędy wistowe

A. Przy pierwszym wyjściu

1. zbyt agresywnie
2. zbyt pasywnie
3. niewłaściwy kolor
4. niewłaściwa karta
   

B. Zła ocena sytuacji przez samego gracza

1. 1. pośpiech w zabiciu
   2. nieuzasadnione przepuszczenie
   3. odrzucenie zatrzymań lub fort

C. Zła współpraca obrońców

1. brak pomocy dla partnera (zła zrzutka lub jej brak)
2. nieodczytanie/zlekceważenie sygnału partnera

VII. Błąd praktyczny

Tego rodzaju błąd polega na podjęciu działania niezgodnego z zamierzeniem (wyjście odkrytą kartą, fałszywy renons, przerzucenie, przejęzyczenie itp.). Najczęściej jest to spowodowane brakiem koncentracji, w szczególności pośpiechem, zdenerwowaniem z powodu tego co się działo przy stole.

* * * * *

Nie uznawajmy wszystkich sytuacji, które przyniosą zły wynik, za spowodowane naszym błędem. Możemy dostać zły zapis tylko dlatego, że na innym stole lub stołach działy się dziwne rzeczy, w tym także dlatego, że zaistniał wyjątkowy układ, np. sprzyjający zawyżonym kontraktom na naszej linii, bądź  przeciwnie, niesprzyjający kontraktowi prawidłowo przez nas zalicytowanemu. Czasem przeciwnicy osiągną po prostu optymalny kontrakt lub nie trafimy genialnego wistu. To nie są błędy.

* * * * *

Pamiętajmy, że celem analizy prowadzonej w oparciu o powyższą klasyfikację, czy choćby w oparciu o każdy inny sposób, nie ma być wzajemne przerzucanie się z partnerem winą za zaistniałe niepowodzenia. Chodzi o znalezienie przyczyn, które do tego doprowadziły i sposobów ich eliminacji, albo chociaż ograniczenia ilości występowania w przyszłości.

Niemniej, analiza musi być prowadzona pod kątem każdego gracza z osobna.

Jeśli decydujemy się uznać, że doszło do popelnienia błędu, to wiemy na czym on polegał i kto go popelnił. Tylko takie podejście pozwoli nam wyciągnąć właściwe wnioski. Nie obawiajmy się stawiać sprawy jasno. Analiza uczuli również drugiego gracza, że istnieją sfery, w których stosunkowo łatwo popełnić błąd.

Na podstawie zidentyfikowanych błędów nie należy wyciągać pochopnych wniosków co do zmian w sposobie postępowania (w grze). Obserwujmy na ile często dany rodzaj błędu powtarza się, a wnioski formułujmy wówczas, gdy możemy zaobserwować pewną prawidłowość. Być może uda nam się wówczas znaleźć wspólny mianownik, przyczyny, które mogą sprzyjać powstawaniu danego rodzaju błędów. Znadziemy się wtedy na pewno na dobrej drodze do poprawy naszej gry.

Sam cel pracy włożonej w przygotowanie zestawienia błędów i jego analizę wskazuje, że  ma ono charakter czasowy. Jeśli częstotliwość danego rodzaju błędów nie jest wielka lub występują one coraz rzadziej, powinniśmy swoją listę odpowiednio weryfikować.

* * * * *

Osiągnięcia na omawianym polu pośrednio oznaczają również korzyści dla zespołu, którego częścią jest dany gracz lub para. Można byłoby wskazać na pewne szczególne obszary, które mogą mieć wpływ na grę drużyny, jako całości, które można również doskonalić. Jest to odrębna tematyka.

* * * * *

Ten artykuł powstał w oparciu o fragmenty książki Zbigniewa Szuriga pt. "Taktyka w meczu brydżowym" wyd. PZBS 1976.

Będę wdzięczny za wszystkie uwagi oraz propozycje uzupełnienia bądź zmian tego zestawienia.

następna »