strona Januusa

Na tegorocznych Mistrzostwach KAS zasłyszałem od Gerarda z Wrocławia (serdecznie pozdrawiam!) o ciekawej konwencji otwarć zaporowych. Nazwa Mania Frania, pochodzenie ponoć warszawskie, choć nigdy się z tym pomysłem nie spotkałem (ma to zresztą swoje uzasadnienie, o czym dalej). Co najważniejsze, konwencja ta trafia celnie w moje preferencje, a zobaczycie to sami porównując choćby poniższy tekst z Szufladą i jej transferami alternatywnymi.

Ponieważ poznałem tylko ideę, podjąłem próbę uzupełnienia jej do sensownej całości. W tytule nie użyłem nazwy oryginalnej, bo to co proponuję z całą pewnością odbiega od oryginału. Pozostałem jednak w klasyczno-warszawskim klimacie (wiecie chyba skąd ta nazwa?).
Jeśli natrafię na oryginał, to chętnie o nim napiszę.

* * * * *

Założenie jest takie:

Otwarcia na wysokości 2 są słabym transferem na  kolejny kolor lub oznaczają dwukolorówkę na dwóch kolejnych jeszcze wyższych kolorach.

Krótko mówiąc, licytujemy kolor, którego na pewno nie mamy:

2♣! = transfer na 6.♦ lub 5+♥ i 5+♠

2♦! = transfer na 6.♥ lub 5+♠ i 5+♣

2♥! = transfer na 6.♠ lub 5+♣ i 5+♦

2♠! = transfer na 6.♣ lub 5+♦ i 5+♥

Pozostały nam przedzielone dwukolorówki, które możemy zalicytować bezpośrednio:

3♣(!) = 5+♣ i 5+♥

3♦(!) = 5+♦ i 5+♠

2BA proponuję wykorzystać na zasygnalizowanie 7+ w którykolwiek młodszy.

* * * * *

Tyle systematyka otwarć, teraz trzeba poradzić sobie z dalszą licytacją. Nie jest to łatwe, bo wariantowość stawia spore wyzwania, szczególnie dla rąk z pewnymi ambicjami.

O wiele prościej robi się gdy wiadomo, że jesteśmy w obronie. Gwarantuje to otwarcie trzecioręczne. Wtedy naprawdę jest dużo łatwiej znaleźć właściwy kontrakt, a kłopoty mają przeciwnicy. Takie podejście zalecam na początek i specjalnie w tym celu wyodrębniłem ten fragment licytacji.

Jak zwykle, najprościej przyjąć jakieś zasady. Proponuję następujące:

1. Przyjęcie transferu nie forsuje;
2. Przyjęcie transferu z przeskokiem - zaporowe;
3. Zalicytowanie koloru wyższego od transferu - inwit z fitem;
4. Zalicytowanie 2BA - ręka na kolorze otwarcia - inwit;
5. Podniesienie koloru otwarcia - przeciwna dwukolorówka, inwit;
6. Zalicytowanie koloru wyższego od transferu z przeskokiem - GF+;
7. Zalicytowanie 3BA - do gry;
8. Po skaczącej odpowiedzi i wymuszonym 3BA rebid 4♣! uzgadnia 6. i pyta o kontrole i ew. krótkości;
9. Przy dwukolorówkach na pytanie o wartości pokazujemy oba K w posiadanych longerach.

Po pytaniu 4♣, o którym mowa w pkt. 8 stosujemy uproszczoną kwalifikację rąk:

• jako "ładnych", gdy posiadamy co najmniej 3. kontrole (A-2, K i D atu - 1),
• jako "brzydkich", gdy posiadamy kontroli mniej.

Odpowiedzi z "ładną" ręką połączone zostały z ew. wskazaniem krótkości.

To oryginalne rozwiązanie, które może też być adaptowane do innych konwencji, więc nazwijmy je jakoś, np. "Mańka".

* * * * *

Na zakończenie tej ogólnej części warto poruszyć kwestię tego, jak polityka Systemowa PZBS może odnosić się do omawianego rozwiązania.

Definicja konwencji sztucznych (brązowych) mówi, że zalicza się do nich:

a) otwarcia licytacji odzywkami od dwa trefl do trzy pik, które:

• mogą być słabe (mogą mieć siłę mniejszą od siły średniej ręki) ORAZ
• nie przyrzekają co najmniej 4 kart w określonym kolorze;

WYJĄTEK: słaba odzywka pokazująca zawsze co najmniej 4 karty w określonym kolorze. Jeżeli odzywka nie przyrzeka min. 4 kart w określonym kolorze, to musi być dana z ręką silną. (Wyjaśnienie: Jeżeli wszystkie znaczenia słabych odzywek przyrzekają min. 4 karty w określonym kolorze, a silne odzywki przyrzekają silną rękę to nie jest Konwencja Brązowa).

WYJĄTEK: otwarcie licytacji 2 karo, pokazujące słabe dwa w kolorze starszym (Multi) albo układ dwukolorowy z co najmniej jednym kolorem starszym (Wilkosz), z opcją lub bez opcji silnych rąk.

b) wejście w obronie po naturalnym otwarciu licytacji kolorem na wysokości jednego, które nie przyrzeka co najmniej 4 kart w określonym kolorze.

WYJĄTEK: naturalne wejście 1 bez atu w obronie.

WYJĄTEK: każdy cue-bid pokazujący silną rękę (co najmniej 13 HCP).

WYJĄTEK: cue-bid z przeskokiem w określonym kolorze przeciwnika, który obliguje partnera do zalicytowania 3 BA z zatrzymaniem w tym kolorze.

WYJĄTEK: wejście 2 karo po każdym otwarciu 1 trefl, o znaczeniu dwukolorówka Wilkosza z co najmniej jednym kolorem starszym, z opcją lub bez opcji silnych rąk.

c) otwarcia licytacji słabymi odzywkami dwukolorowymi na wysokości dwóch i trzech, wskazującymi nie więcej niż trzy karty w określonym kolorze,

d) kontrolowane systemowe odzywki psychologiczne.

Moim zdaniem, omawiana konwencja podpada pod punkty a i c. Oznaczałoby to, że jej stosowanie ograniczone jest w turniejach brydżowych par, teamów i indywidualnych – lokalnych, regionalnych, ogólnopolskich i rozgrywanych w ramach mityngów i kongresów (kategoria 3). W takich rozgrywkach stosowanie konwencji brązowych jest możliwe po wyrażeniu zgody przez przeciwników.

Tyle wstępu, przejdźmy do szczegółów.

* * * * *